Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/6199 Esas 2019/17296 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6199
Karar No: 2019/17296
Karar Tarihi: 28.11.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/6199 Esas 2019/17296 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hükümde sanığın hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildiği belirtiliyor. Mahkeme hapis cezası vermiş, ancak bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceği hatırlatılmadan adli para cezasına dönüştürülmüş ve bu durumun yasaya aykırı olduğu belirtiliyor. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında da mümkün olduğu belirtiliyor. Sanığın temyiz itirazının reddedildiği ve hükümlerin usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle kararın onandığı belirtiliyor.
Kanun Maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151. maddesi suç tanımı ve cezasını içeriyor. Hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli olarak öngörüldüğü bu maddede, mahkeme tarafından hapis cezasına hükmedilmesiyle adli para cezasına çevrilmesi arasında ayrım yapılması gerektiği belirtiliyor. 50/2. maddesi ise hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi durumunda dikkate alınması gereken usulü düzenliyor.

13. Ceza Dairesi 2019/6199 E. , 2019/17296 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 151’nci maddesindeki suç tanımında, hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli olarak öngörüldüğü, mahkemece hapis cezasına hükmedilmesine karşın, bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden, hapis cezasının adli para cezasına dönüştürülmesi suretiyle aynı yasanın 50/2’nci maddesine aykırı davranılması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen aykırı olarak ONANMASINA, 28.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.