10. Ceza Dairesi Esas No: 2017/2291 Karar No: 2019/3251
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2291 Esas 2019/3251 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu mahkeme kararı, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurduğu suçundan yargılanarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûm edildiğini belirtmektedir. Sanığın daha önce benzer bir suçtan dolayı herhangi bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri almamış olması nedeniyle, ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiği belirtildi. Bu tedbirlerin ihlali sonrası yargılamaya devam edilerek hüküm verildiği ifade edilmiştir. Kararda, yargılama sürecinde kanuna uygun işlemler yapıldığı, iddia ve savunmaların belgelerle desteklendiği, eylemin gerçekleştirildiği ve suça uygun yaptırımların belirlendiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası ifade edilmiştir.
10. Ceza Dairesi 2017/2291 E. , 2019/3251 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 23/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.