MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28/01/2016 tarih ve 2014/815-2016/72 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 22.420 TL"nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun"la değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin sigorta acentesi olup davalı şirketin sigortacılık işlemlerine aracılık ettiğini, davalı şirket ortaklarına ait olan kredi kartı numaralarının müvekkiline verildiğini ve poliçe bedellerinin bu kartlardan tahsil edildiğini, ancak davalının bazı poliçeler için prim tahsilatı yapıldıktan sonra poliçelerden haberdar olmadığını söyleyerek ödemelere onay vermediğini ve poliçeleri iptal yoluna gittiğini, sigorta şirketinin ise poliçe primlerini müvekkilinden tahsil ettiğini, bu nedenle müvekkilinin davalıdan alacaklı olduğunu ileri sürerek 6.200,00 TL alacağın ticari faiziyle, yargılama giderleri ve vekalet ücreti ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirkete ait kredi kartlarından farklı sigorta şirketleri tarafından paralar çekildiğinin tespit edildiğini, kredi kartından çekilen bu bedellerin müvekkil şirketin bilgisi ve onayı dışında yapılmış bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının düzenlediği poliçeler nedeniyle dava tarihi itibarıyla davalıdan 5.460,84 TL alacaklı olduğu, davalının ticari defter kayıtlarında görüldüğü üzere dava tarihinden sonra 03/01/2013 tarihinde 879,70 TL ödeme yapıldığı, buna göre davacının alacağının 4.581,14 TL kaldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 4.581,14 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek 3095 sayılı yasanın 2/2 maddesine göre belirlenen ticari faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 879,70TL kısım yönünden talebin konusuz kalması nedeniyle bu kısma ilişkin alacak yönünden karar verilmesine yer olmadığına, ancak ödenen 879,70TL için dava tarihinden ödeme tarihi olan 03/01/2013 tarihine kadar 3095 sayılı yasanın 2/2 maddesine göre belirlenen ticari faizin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 233,94 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 27/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.