Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7912 Esas 2020/4659 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 10:30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile Tem otoyolu üzerinde seyir halindeyken arkasından gelen katılanın sevk ve idaresindeki otomobil ile birlikte yolun sağ kısmında emniyet şeridinde her iki aracın da duraklaması ve bu sırada katılan ..."ın sağ elinin yaralanması ile neticelenen olayda, katılanın tanık olarak dinlenen kardeşi ...’ in hazırlıktaki beyanında sanığın kullandığı aracın geri geri gelerek araçlarına vurduğunu ve sonrasında uzaklaştığını, ağabeyindeki yaralanmanın sanığın çarpması sebebiyle meydana geldiğine dair beyanının olmadığı; kovuşturma aşamasındaki beyanında da sanığın aracı ile çarpması sebebi ile yaralanmanın meydana geldiğine dair görgüsünün olmadığını belirttiği, ayrıca alınan bilirkişi raporlarında da oluşa uygun olarak belirtildiği üzere; araçlardaki çarpma izleri ve katılanın yaralanmasının niteliği gözönüne alındığında, geri geri gelen araç ile kendi aracı arasında sıkışması neticesinde sadece kırık meydana gelmesinin mümkün olmadığı, böyle bir durum olsa vücudunun diğer yerlerinin de zarar görmesinin gerektiği, bu sebeple sanığın savunmalarına itibar edilerek, katılanın elindeki kırığın sanığın aracının camına vurması sebebi ile meydana geldiği anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 15.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.