5411 sayılı Bankacılık Kanununa Aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/11303 Esas 2020/1451 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11303
Karar No: 2020/1451

5411 sayılı Bankacılık Kanununa Aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/11303 Esas 2020/1451 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu'na aykırılık suçuyla yargılanmıştır. Yerel mahkeme tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş ve dosya incelendikten sonra sanığın ceza hükümleri ile ilgili hakları yeniden değerlendirilmiştir. Sanığın altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu haklardan ise hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, yasa gereği sadece altsoyu bakımından hak yoksunluğu uygulanması kararı verilmiştir. Sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazları yerinde görülmüş ve mahkeme kararı düzeltilerek onanmıştır. Kararda yer alan kanun maddeleri; 5411 sayılı Bankacılık Kanunu ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarıdır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar da dikkate alınarak karar verilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2017/11303 E. , 2020/1451 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5411 sayılı Bankacılık Kanununa Aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
24/11/2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanığın, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-a, b, d, e bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken bu bentteki hak yoksunluğunun sadece altsoyu bakımından uygulanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine "24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine" ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.01.2020 tarihinnde oy birliğiyle karar verildi.