MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki “kamulaştırma bedelinin tespiti ve tescil” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gemlik Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 08.03.2012 gün ve 2011/30 E., 2012/177 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 18.Hukuk Dairesinin 22.10.2013 gün ve 2013/13754 E., 2013/13867 K. sayılı ilamı ile;
(...1-Davalılar vekilinin temyizi yönünden yapılan incelemede;
Davalılar vekiline mahkeme kararı 16.07.2012 tarihinde, davacı idare vekilinin temyiz dilekçesi ise 03.08.2012 tarihinde tebliğ edilmiş, 15 günlük süreden sonra 28.08.2012 tarihinde temyiz etmiştir. Temyiz süresi geçmiş bulunduğundan 01.06.1990 gün 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı içtihadı birleştirme kararı uyarınca temyiz isteminin REDDİNE,
2-Davacı vekilinin temyizi yönünden yapılan incelemede;
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dava konusu taşınmazın 1/5000 lik nazım imar planında olması, asfalt yola yakınlığı, elektrik, su gibi hizmetlerden yararlanabilir olması, çevresinde fabrikaların bulunması, kentsel tarım alanında kalıyor olması gibi hususların tarım arazisi niteliğindeki taşınmazın değerinde en fazla % 25 oranında objektif değer artışına neden olabileceği düşünülmeden, % 45 oranında objektif değer artışı uygulayan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması doğru görülmemiştir...)
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.


HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve tescil istemine ilişkindir.
Davacı idare vekili; davalıya ait Bursa İli Gemlik İlçesi Cihatlı Köyü 973 parsel sayılı taşımazın, 25/06/2010 tarih ve 2010/159 sayılı Kamu Yararı kararlarına istinaden kamulaştırmasına karar verildiğini, ancak taşınmazın değerinde anlaşma sağlanamadığını beyanla, sözkonusu taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve Karayolları Genel Müdürlüğü adına tescili ile yol olarak terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; dava konusu yerin arsa vasfında olduğunu, arazi olarak kabul edilmesi durumunda objektif değer artışının % 100 olarak belirlenmesi gerektiğini savunmuştur.
Yerel Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerinin temyizi üzerine, Özel Dairece yukarıda yazılı gerekçeyle bozulmuş; Yerel Mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Direnme hükmü, davacı Karayolları Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuk Genel Kurulundaki görüşme sırasında, işin esasının incelenmesinden önce, direnme olarak adlandırılan kararın gerçekte yeni hüküm niteliğinde olup olmadığı; dolayısıyla, temyiz incelemesinin Hukuk Genel Kurulunca mı yoksa Özel Dairece mi yapılması gerektiği hususu ön sorun olarak tartışılıp, değerlendirilmiştir.
Bilindiği üzere; direnme kararının varlığından söz edilebilmesi için mahkeme bozmadan esinlenerek yeni herhangi bir delil toplamadan önceki deliller çerçevesinde karar vermeli; gerekçesini önceki kararına göre genişletebilirse de değiştirmemelidir. (6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen “Geçici Madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 429. maddesi 1086 sayılı HUMK. m.429).
Eş söyleyişle; mahkemenin ilk kararının gerekçesinde dayandığı maddi olgunun dışında yeni bir delile, yeni bir maddi olguya dayanması ve gerekçesini de bu yeni maddi olgu yönünde değiştirerek karar vermiş olması halinde, usulünce verilmiş bir direnme kararının varlığından söz edilemez.
Yerel mahkemece, ilk kararda direnildiği belirtilmiş ise de; bozmaya konu önceki kararın gerekçeleri yanında, Özel Daire bozma ilamından sonra davalı vekili tarafından dosyaya sunulan bir başka dosyaya ilişkin (Gemlik 1. AHM’nin 2011/715 Esas ve Gemlik 2.AHM’nin 2013/401 Esas) Yargıtay ilamı (18.HD’nin 2013/8986 E-13865 K ve 18.HD’nin 2013/10199 E-13866 K) doğrultusunda alınan bilirkişi raporu ve toplanan deliller de hükme gerekçe yapılarak karar verilmiştir.
Bu durumda, temyize konu karar gerçekte 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429/3. maddesi anlamında direnme kararı niteliğinde olmayıp, Özel Dairenin bir başka bozmasından esinlenilerek alınan bilirkişi raporlarına; diğer bir ifade ile yeni delile dayalı yeni bir hüküm niteliğindedir.
Hal böyle olunca; kurulan bu yeni hükmün temyizen incelenmesi görevi Hukuk Genel Kuruluna değil, Özel Daireye aittir.
Bu nedenle, yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya Özel Daireye gönderilmelidir.
S O N U Ç: Yukarıda gösterilen nedenlerle davacı idare vekilinin yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 18.HUKUK DAİRESİNE GÖNDERİLMESİNE 04.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.