Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13816 Esas 2020/2218 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13816
Karar No: 2020/2218
Karar Tarihi: 17.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13816 Esas 2020/2218 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilen bir sanığın temyiz başvurusu incelenmiştir. Yerel mahkemenin gerekçeli kararının yeterli olmadığı ve delillerin tartışılmadığı gerekçeleriyle hüküm bozulmuştur. Kararda Anayasa'nın 141, CMK'nın 34, 230 ve 289 maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetlenebilirliği açıklanmıştır. Bozma nedeni olarak da gerekçenin yeterli olmaması gösterilmiştir. CMK'nın 230 maddesine göre suçun yasal unsurları, nitelendirmesi ve diğer unsurlarının kararda belirtilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Anayasa'nın 141
- CMK'nın 34
- CMK'nın 230
- CMK'nın 289

17. Ceza Dairesi 2019/13816 E. , 2020/2218 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle,başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Anayasa"nın 141 ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 230 ve 289 maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetimine imkan verecek şekilde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde mevcut delillerin tartışılması, değerlendirilmesi, reddedilen veya kanıtlama yönünden üstün tutulan delillerin neler olduğu ve nedenlerinin gösterilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği, tüm bunların ışığında ulaşılan kanaat, sanığın eylemi, bunun yasal unsurları ve nitelendirmesi ve CMK’nın 230 maddesinde belirtilen diğer unsurların bulunması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.