Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/8853 Esas 2021/985 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/8853
Karar No: 2021/985
Karar Tarihi: 09.02.2021

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/8853 Esas 2021/985 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi, İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir tazminat davasının istinaf incelemesi sonucu verilen hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine karara bağladı. Kararda, Hukuk Mahkemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi gereğince kesinlik sınırının 2020 yılı için 72.070,00 TL olduğu belirtildi. Davacının fazlaya ilşkin hakkını saklı tutarak 2000,00 TL tazminat talebinin, aktüer bilirkişi tarafından yapılan hesaplama sonucunda davacının işgöremezlik zararının 27.557,43 TL olduğu tespit edildikten sonra ıslah edilerek davanın tam kabulü ile 27.557,43 TL tazminata hükmedildiği ifade edildi. Ancak, davalı vekilin istinaf kanun yoluna başvurusu üzerine, başvurunun kabulü ile yerel mahkeme kararı kaldırılarak davanın reddine karar verildiği belirtildi. Kararın kanun maddeleri ise, Hukuk Mahkemeleri Kanunu'nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri ile 6763 Sayılı Kanun'un 44. maddesiyle HMK'ya eklenen EK-Madde 1 olarak verildi.

(Kapatılan)17. Hukuk Dairesi 2020/8853 E. , 2021/985 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelemesi sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2020 yılı için 72.070,00 TL’dir.
Davacı vekili fazlaya ilşkin hakkını saklı tutarak 2000,00TL tazminat talebinde bulunmuş, yargılama sırasında aktüer bilrkişi tarafından yapılan hesaplama sonucunda davacının işgöremezlik zararının 27.557,43 TL olduğu tespit edilmiş, davacı bu miktarı ıslah ederek talepte bulunmuş ve İlk Derece Mahkemesince davanın tam kabulü ile 27.557,43 TL tazminata hükmedilmiş, davalı vekilin istinaf kanun yoluna başvurması üzerine, başvurunun kabulü ile yerel mahkeme kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacının talep ettiği miktar itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi kararı kesin nitelikte olduğundan davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin (dilekçesinin) HMK"nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri uyarınca REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 09/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.