Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/7495 Esas 2017/1299 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7495
Karar No: 2017/1299
Karar Tarihi: 14.03.2017

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/7495 Esas 2017/1299 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir çocuğa yönelik basit cinsel istismar suçundan sanık olan kişinin beraatine ve cinsel taciz suçundan mahkumiyetine ilişkindir. Mağdur ise davaya katılmak istememiş, babası ise doğrudan zarar görmemişti. Bu nedenle, söz konusu hüküm kesinleşmiştir ve temyiz edilememiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. maddedir.

14. Ceza Dairesi 2014/7495 E. , 2017/1299 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanık ..."in atılı suçtan beraati ile sanık ..."ın cinsel taciz suçundan mahkûmiyetine

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kovuşturma evresinde mahkemece beyanının alındığı 07.09.2012 tarihinde onbeş yaşını tamamlayan mağdurenin vekil huzurunda sanıklar haklarında şikayetçi olmasına karşılık davaya katılmak istemediğini bildirmesi karşısında, vekilin kamu davasına katılma ve kurulan hükümleri temyize hakkı bulunmadığı, yine mağdurenin babası ... ... bu suçtan katılan sıfatını alabilecek surette doğrudan zarar görmesi söz konusu olmadığından hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı ve sanık ... hakkında cinsel taciz suçundan doğrudan hükmedilen 3.000 TL adli para cezasının miktarına göre 14.04.2011 günlü 27905 sayılı Resmî Gazete"de yayınlanıp aynı tarihte yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin olup temyizinin kabil olmadığı anlaşıldığından, sanık ... müdafii, mağdure vekili ile katılan ..."un temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 14.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.