MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Müşteki hakkında aldırılan 18.12.2015 tarihli Adli Tıp Kurumu raporunda "batın sağ alt kadranda 2 adet 2 cm kesi olduğu, yapılan amelliyatta batın içerisinde büyük arter yaralanması, ince ve kalın bağırsakta perferasyon saptandığı" tespit edilerek yaralanmanın yaşamsal tehlike oluşturduğunun belirtildiği, ancak tespit edilen yaralanmaların hangisinin ne şekilde yaşamsal tehlikeye neden olduğunun belirtilmediği anlaşılmakla, mağdura ait tüm tedavi evrakları, hasta müşahede kağıtları, geçici ve kesin raporlar, varsa film ve grafilerin kül halinde Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek tespit edilen yaralanmaların hangisinin ya da hangilerinin ayrı ayrı yaşamsal tehlikeye neden olup olmadığı hususunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde kati rapor aldırıldıktan sonra, birden fazla darbenin hayati tehlikeye neden olması halinde, sanığın hedef aldığı vücut bölgesi, yara yeri ve niteliği,
kullanılan aletin elverişliliği birlikte dikkate alınarak sanığın eyleminin "öldürmeye teşebbüs" suçunun unsurlarını oluşturup oluşturmadığı değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kolluk görevlilerince düzenlenen 13.04.2015 tarihli görgü ve tespit tutanağında olay yeri ve olay anını gösteren kamera kaydının olduğunun, çalışıp çalışmadığının bilinmediğinden yetkililerden kayıtların istendiğinin daha sonra deponun kapalı olduğunun görüldüğünün belirtilmesine rağmen, bahsedilen kamera kayıtlarının temini için herhangi bir araştırma yapılmaksızın hüküm kurulması,
3) Tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan adli raporlarına göre karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği anlaşılan ve sanığın da müştekinin yumruk atması sonucu yaralandığı olayda, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenemediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.