Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11864 Esas 2019/15433 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11864
Karar No: 2019/15433
Karar Tarihi: 14.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11864 Esas 2019/15433 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, hükmün açıklanması geri bırakılmıştı. Ancak, sanık denetim süresince yeni bir suç işleyince, hüküm açıklandı. Sanığın cezası, farklı kanun maddelerinin birleştirilerek uygulanması sonucu hesaplandı. Ancak, dava zamanaşımı hesaplamaları nedeniyle karar bozuldu ve sanık müdafiinin itirazı üzerine, dava zamanaşımı nedeniyle düşürüldü. Kanun maddeleri olarak; CMK'nın 231/8. ve 11. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. ve 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 765 sayılı TCK'nın 491/2 maddesi, 102/4 ve 104/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e, 143, 66/1-e ve 67/4. maddeleri, ayrıca 7/2 ve 5252 sayılı Kanun'un 9/3. maddeleri belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/11864 E. , 2019/15433 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 29/12/2008 tarihi itibarıyla duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkumiyete konu suçun işlendiği 10/03/2013 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 491/2-son maddesinde belirtilen suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/4, 104/2. maddeleri ile 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-e,143,66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Kanun"un 7/2, 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddeleri ışığında, dava zamanaşımı bakımından 765 sayılı TCK hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Kanun"un 102/4, 104/2. maddeleri uyarınca hesaplanan 7 yıl 6 aylık kesintili zamanaşımının suçun işlendiği 27/01/2005 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 14/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.