Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/13277 Esas 2020/1673 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13277
Karar No: 2020/1673
Karar Tarihi: 11.02.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/13277 Esas 2020/1673 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 13. Ceza Dairesi tarafından verilmiş bir karara ilişkin açıklama yapılmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından yargılanan sanıkların temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen cezada sanıkların birlikte işlediği göz önünde bulundurularak yapılan artırımın hukuka uygun olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle hükümler bozulmuştur. İlgili kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 119/1-c maddesi kullanılmıştır.

13. Ceza Dairesi 2019/13277 E. , 2020/1673 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanıklar hakkında kurulan hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA;
II-Sanıklar hakkında kurulan konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu, sanıkların birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında da 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi gereğince verilen cezada artırım yapılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 11/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.