Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8685 Esas 2018/4494 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

A- Sanıklar hakkında “2006 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
2006 takvim yılında kullanılan son fatura tarihinin 20.11.2006 olması ve sahte faturaların KDV indiriminde kullanılmış olmaları nedeniyle suç tarihi 21.12.2006 olacağından, gerekçeli karar başlığında "2007" olarak yanlış yazılan suç tarihinin mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanıkların suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
B- Sanıklar hakkında “defter ve belge ibraz etmeme” suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1) Sanık ... yönünden; 5271 sayılı CMK"nın 225. maddesi uyarınca hükmün konusu, iddianamede gösterilen fail ve fiilden ibaret olup, davaya esas teşkil eden Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 13.12.2011 tarih ve 2011/78431 Soruşturma-2011/28514 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında “2006 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan dolayı kamu davası açıldığı, iddianame anlatımı da dikkate alındığında, “defter ve belge ibraz etmeme” suçundan açılan bir dava bulunmadığı halde, iddianame kapsamı dışına çıkılarak sanık hakkında dava açılmayan suçtan hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 225. maddesine muhalefet edilmesi,
2) Sanık ... yönünden; 5271 sayılı CMK"nın 5728 sayılı Yasa ile değişik 231/5. maddesi uyarınca mahkemece hükmolunan iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmamış bulunması, mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerekmektedir. İncelenen dosyada, defter ve belgeleri ibraz etmeme suçu neticesinde oluşan herhangi bir somut maddi zarar bulunmadığı gibi adli sicil kaydına göre engel mahkumiyeti olmayıp, hakkında takdiri indirim maddesi uygulanarak cezası ertelenen sanık hakkında, “sanığın inkara yönelik davranışları ve kurum zararını gidermemesi” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3) Kabule göre de; TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.