Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14051 Esas 2019/3229 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14051
Karar No: 2019/3229
Karar Tarihi: 23.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14051 Esas 2019/3229 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, sanıkların kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yargılandığı ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkum oldukları belirtilmiştir. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanıkların aynı suçtan dolayı daha önce verilmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı saptanmıştır. Bu sebeple, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle sanıklar hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuş olduğu kaydedilmiştir. Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, ileri sürülen iddia ve savunmaların delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı ve eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı belirtilerek, yapılan inceleme sonucu hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Kararda, 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasının sanık lehine uygun olduğu ifade edilmiştir. Bu maddeler, sanıkların önceden verilmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmaması durumunda, ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiğini ve yükümlülüklerini ihlal eden san

10. Ceza Dairesi 2014/14051 E. , 2019/3229 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanıklar hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanıklar hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 23/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.