MAHKEMESİ:Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı, her çeşit vasıtanın kurtarılması, çekilmesi ve otopark işletmeciliği alanında faaliyet gösteren gerçek kişi tacir olduğunu, davalının muhtelif tarihlerden bir çok aracın çekilerek muhafazası için kendisine teslim edildiğini, ancak bugüne kadar ücret ödenmediğini ileri sürerek ve fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla her bir vasıtanın otoparka çekilmesi için çekici ücreti ve muhafaza ücreti olmak üzere toplam 9.000,00 TL"nin davalıdan çekme ve tevdi tarihinden işleyecek avans faizi ile birlikte tahsilini istemiştir. Davalı, Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 121/b-2 maddesi gereği araç sahiplerinin, araçların kaldırılıp götürülmesi sebebi ile yapılmış bütün masrafları ödemek zorunda olduğunu, dolayısıyla kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Dava, davalı tarafından muhafaza edilmek üzere davacıya yediemin olarak teslim edilen araçların çekici ve muhafaza ücretinin tahsili istemine ilişkindir. Dosya içeriği itibariyle davacının yedieminlik müessesesi kapsamında faaliyet gösterdiği bir işletmesinin bulunduğu, bu ticari işletmeye davalı tarafından muhafaza edilmek üzere dava konusu araçların teslim edildiği sabit olup, davacı iştigal ettiği ticari faaliyeti kapsamında verdiği yedieminlik hizmeti nedeniyle ücret talep edebilecektir. Karayolları Trafik Kanunun Ek-14. maddesinde, trafikten men edilerek alıkonulan araçların sahipleri tarafından 6 ay içinde teslim alınmayan ve aranmayan araçların hazinece satılarak bedellerinin emanet hesabına alınarak, bu işlemler sırasında yapılan masrafların satış bedelinden mahsup edileceği düzenlenmiş olup, bu yasanın uygulanmasına yönelik çıkarılan Karayolları Trafik Yönetmeliğinin “Araçları kaldıran ve çekenler ile araç sahiplerinin sorumluluğu” başlıklı 121/b-2. bendine göre araç sahiplerinin, araçlarının kaldırılıp götürülmesi sebebiyle yapılmış olan bütün masrafları ödemek zorunda olduğu yönünde paralel bir düzenlemeye yer verildiği ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunun Ek-14. Maddesinin uygulanmasına ilişkin usul ve işlemler hakkında doğabilecek tereddütleri gidermek amacıyla çıkarılan 03.08.2005 tarih ve 296 sayılı Milli Emlak Genel Tebliğinin 2. maddesinde satışı yapılan araçların otopark ve çekici ücretlerinin satış bedelinden düşüleceği ve otopark ücreti olarak ödenecek bedel tutarının araç satış bedelinin % 25"ini geçemeyeceği düzenlenmiştir.Mahkemece, Trafik Kanununa aykırılıktan ve/veya araçlardaki noksanlıktan dolayı muhafaza altına alınan araçların çekilmesi ve muhafazasından kaynaklanan ücretin sorumlusunun araç sahipleri olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Ne var ki; yukarıda açıklanan yasal düzenlemeler kapsamında asıl sorumluluk araç sahiplerine ait olmasına rağmen, akdi ilişkinin tarafı olması nedeniyle yedieminlik ücretinden davalı idare sorumluluğunun bulunduğunun kabulü gerekmektedir. O halde Mahkemece, dava konusu araçların çekici ve muhafaza ücretleri bakımından akdi ilişkinin tarafı olan davalı idarenin sorumluluğunun bulunduğu kabul edilerek ve işin esasına girilerek hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle kararın davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.