Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9310 Esas 2019/15419 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9310
Karar No: 2019/15419
Karar Tarihi: 14.10.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9310 Esas 2019/15419 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması mümkündür. Ancak, tekerrür uygulamasına esas alınan ilamın bir uyuşturucu madde suçuna ilişkin olduğu ve hükümlünün adli sicil kaydında başka bir tekerrür niteliğinde mahkumiyet kaydının bulunmadığı için tekerrürün kabul edilemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve yeniden yargılama gerektirilmemiştir. Hüküm fıkrasından, TCK'nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkartılması kararı verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK 53, TCK 58, TCK 191, 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi, CMK 231, CMUK 322, 5237 sayılı TCK.

2. Ceza Dairesi 2019/9310 E. , 2019/15419 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Tekerrür uygulamasına esas alınan İstanbul 20. Sulh Ceza Mahkemesinin 20101/629 Esas, 2011/1455 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması ve sanığın suç tarihi itibari ile de adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından; 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkartılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.