MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, reddedilen tazminatlar ve ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Davacı kadın Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesi uyarınca boşanma davası açmış, mahkemece boşanmalarına, eşit kusurlu bulunduklarından davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; taraflar arasında daha önce görülen ve davalı erkek tarafından açılan ... Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesinde 2011/137 esas sayılı dava, erkeğin kadına vurduğu belirtilmek sureti ile erkeğin kusurlu olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. Bu karar taraflarca temyiz edilmeyerek 01.07.2013 tarihinde kesinleşmiş olup mahkemenin belirlediği vakıalar da erkek yönünden kesinleşmiştir. Bu davadan sonra tarafların bir araya gelmediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı erkeğin tam kusurlu olduğunun kabulü zorunludur. Durum böyle iken tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü ve bu yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı kadının Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi kapsamında maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
2- Davacı kadın dava dilekçesinde boşanmanın yanı sıra ziynet alacağı talebinde de bulunmuştur. Dava açılırken alınan başvuru harcı, dava dilekçesindeki isteklerin tümünü kapsar. Davacı kadının ziynet alacağı talebi boşanmanın eki niteliğinde olmayıp nispi harca tabidir. Bu talep nedeniyle davanın açılması esnasında nispi harç alınmadığı gibi bu eksiklik yargılama sırasında da giderilmemiştir. Nispi harç tamamlattırılmadan müteakip işlemler yapılamaz. Mahkemece, davacı kadına talep ettiği ziynet eşyalarının bedelleri üzerinden nispi harcın ikmali için süre verilmesi (Harçlar Kanunu m. 30-32) harç noksanlığı giderildiği takdirde, bu talebin esasının incelenmesi ve hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi, harcın ikmal edilmemesi halinde ise Harçlar Kanununun 30. maddesi gereğince işlem yapılması gerekirken, belirtilen hususlar gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 13.06.2017 (Salı)