6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/5813 Esas 2017/213 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5813
Karar No: 2017/213
Karar Tarihi: 12.01.2017

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/5813 Esas 2017/213 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama suçlarından sanık hakkında hapis cezası ve adli para cezası verilmiş, ancak adli para cezası için hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Sanık müdafinin lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin talebi bulunduğu halde, akıl hastası olduğu kabul edilen sanık hakkında aynı madde uyarınca indirim yapılıp yapılmayacağı tartışmasız bırakılmıştır ve cezadan düşüm yapılarak eksik ceza tayini yapılmıştır. Mahkeme kararında, bu sebeplerden dolayı hüküm 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince bozulmuştur. Kanun maddeleri açısından, TCK.nun 32/2. maddesi akıl hastalığı olanlar için indirim kararı verilmesi hakkında hüküm verirken, TCK.nun 63. maddesi de hapis cezasının mahsubu için kullanılır.

8. Ceza Dairesi 2016/5813 E. , 2017/213 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükümde, hapis cezasının yanında hükmolunan adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip Dairemizin 10.07.2013 tarihli tevdi kararı üzerine itiraz merciince değerlendirme yapıldığı anlaşılmakla, hükmün bu kısmı hariç tutularak ve O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz dilekçesinde hakim havalesi bulunmamakla birlikte UYAP üzerinden yapılan incelemede Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin 03.06.2009 tarihinde kayıtlara işlendiği ve temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;

1- Sanık müdafinin lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin talebi bulunduğu halde, TCK.nun 32/2. maddesi kapsamında akıl hastası olduğu kabul edilen sanık hakkında, aynı madde uyarınca indirim yapılıp yapılmayacağı hususunun karar yerinde tartışmasız bırakılması,

2- Sanık hakkında hüküm kurulurken gözaltında geçirdiği bir günün TCK.nun 63. maddesi gereğince hapis cezasından mahsubuna karar vermekle yetinilmesi gerekirken, cezadan düşüm yapılarak eksik ceza tayini,

Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.