Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2676 Esas 2018/4481 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2676
Karar No: 2018/4481
Karar Tarihi: 14.05.2018

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2676 Esas 2018/4481 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesi, mühür bozma suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, müşteki sıfatı yanlış yazılmıştır ve katılan olarak düzeltilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 286/1. maddesi gereği, bölge adliye mahkemesi ceza daireleri hükümleri bozma dışında da temyiz edilebilir. Ancak, aynı maddenin 2. fıkrasında kesin ve temyiz edilmeyen kararlar bulunmaktadır. Adli para cezasını gerektiren suçlara ilişkin bölge adliye mahkemesi kararları, temyiz edilemez. Somut olayda, mühür bozma suçu için altı aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası öngörüldüğü için CMK'nın 286/2-e maddesi kapsamına girmediği ve temyize tabi olduğu belirtilmiştir. Mahkeme, yapılan incelemeden sonra sanığın temyiz itirazlarını reddetmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 286/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 286/2-e maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 203/1. maddesi
- CMK'nın 302/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2018/2676 E. , 2018/4481 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Asıl Karar: Mahkumiyet
Ek Karar: Kesin nitelikte ve temyiz edilemeyen kararlardan olması sebebi ile reddine

Gerekçeli karar ve ek karar başlığına sıfatı "Müşteki" olarak sehven yazılmış olan ..."nın sıfatının mahallinde "Katılan" olarak düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
5271 sayılı CMK"nın 286/1. maddesinde “Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairelerinin bozma dışında kalan hükümleri temyiz edilebilir.” şeklindeki düzenlemeden sonra aynı maddenin 2. fıkrasında kesin olan ve temyiz edilmeyen kararlar bendler halinde sayılmıştır. Aynı fıkranın “e” bendinde "Adlî para cezasını gerektiren suçlarda ilk derece mahkemelerinden verilen hükümlere ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları,... temyiz edilemez." şeklinde düzenleme yer almaktadır. Bu yasal düzenlemenin kapsamına; o suçu düzenleyen kanun maddesinde yaptırım olarak sadece adli para cezası öngörülmüş olan suçların girdiği, kanun maddesinde yaptırım olarak “hapis cezası veya adli para cezası” öngörülen seçimlik cezalı suçların girmeyeceği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; 5237 sayılı TCK"nın 203/1. maddesinde yer alan "Mühür bozma" suçunun yaptırımı "altı aydan üç yıla kadar hapis veya adlî para cezası" olarak düzenlenmiş olduğundan 5271 sayılı CMK"nın 286/2-e maddesi kapsamında kalmadığı gibi kesin olduğu belirtilen diğer hallere de girmediği ve temyiz kanun yoluna tabi olduğu anlaşıldığından; İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13.Ceza Dairesi"nin 07/12/2017 tarihli hükmünün kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle sanığın temyiz isteğinin reddine ilişkin usul ve yasaya aykırı olarak verilmiş olan İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13.Ceza Dairesi"nin 25/12/2017 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilip 5271 sayılı CMK’nın 288. ve 289. maddeleriden yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanığın temyiz dilekçesinde belirttiği sebepler de gözetilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan bölge adliye mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 14.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.