Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/15886 Esas 2022/1105 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 04.11.2019 gün ve 2019/125 Esas,2019/772 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Müşteki Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin CMK'nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisi ve katılan mağdure vekili ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 225/1. maddesinde yer alan ''Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir'' şeklindeki düzenleme karşısında, hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemden ibaret olup, bu kapsamda açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılması, davaya konu edilmeyen bir eylemden dolayı yargılama yapılması ve açılmayan davadan hüküm kurulmasının kanuna aykırı olduğu gözetildiğinde, Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim edilen 31.01.2019 tarihli iddianamede vajinal yoldan organ sokma eyleminin gerçekleşmediği belirtilip, ayrıca sanığın değişik tarihlerde baldızı olan on beş yaşından küçük mağdurenin ağzına cinsel organını sokmaya çalışmak suretiyle nitelikli cinsel istismar suçunu işlemeye teşebbüs ettiği iddiasıyla cezalandırılmasının da talep edilmediği gözetilmeden ek savunma hakkı verilerek yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması neticesinde anılan maddeye muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ve katılan mağdure vekili ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 08.07.2020 gün ve 2020/986 Esas, 2020/1089 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan mahkumiyetine dair kurulup, esası incelenmeyen hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.