21. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4706 Karar No: 2017/21 Karar Tarihi: 09.01.2017
213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/4706 Esas 2017/21 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık 2005, 2006 ve 2007 yıllarında sahte fatura düzenleyip kullanmak suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak kararda, hangi yıla ait suçlama yapıldığı belirtilmemiştir ve ayrı hükümler kurulması gerekirken tek hükümle karara bağlanmıştır. Sanık müdafiinin diğer itirazları reddedilerek, sanığın hakları kısıtlanmıştır. Ancak bu kısıtlama konusunda yapılan hata, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca düzeltilebilir durumdadır. Bu sebeple TCK'nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek uygulanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun ilgili maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi, Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Kararları, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.
21. Ceza Dairesi 2016/4706 E. , 2017/21 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
2005, 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek ve kullanmak eylemleri nedeniyle kamu davası açılan sanık hakkında, her bir takvim yılı yönünden, sahte fatura düzenlemek ve sahte fatura kullanmak suçlarından gerekçeleri de belirtilmek suretiyle ayrı ayrı hükümler kurulması gerekirken hangi takvim yılına ilişkin karar verildiği de belirtilmeksizin yazılı şekilde tek hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, Sanığın 5237 sayılı Yasanın 53 maddesinin 1.fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan kendi alt soyu dışındaki kişiler için de yoksun bırakılmasına ve bu yoksunluğun hapis cezasının infazına kadar sürdürülmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin tüm kısımların çıkartılması ile yerine “TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.