Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/5704 Esas 2019/3214 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5704
Karar No: 2019/3214

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/5704 Esas 2019/3214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûm edildi. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı ortaya çıktı. Bu nedenle, suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kuruldu. Hükmün, yapılan inceleme sonucunda kanuna uygun olarak yapıldığı ve sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddedilmesi kararıyla onaylandığı belirtilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi (uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu)
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi (tedavi altına alınan kişilerin denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulması)
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi (tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına ilişkin hükümler)
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde'nin 3. fıkrası (tedavi altındaki kişilerin denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulması)

10. Ceza Dairesi 2015/5704 E. , 2019/3214 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 22/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.