Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/4466 Esas 2018/6012 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/4466
Karar No: 2018/6012
Karar Tarihi: 27.09.2018

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/4466 Esas 2018/6012 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kısıtlı adayı hakkında açılan vesayet davasında, iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiği için yargı yerinin belirlenmesi için dosyanın incelendiğini belirtmiştir. Kararda, hükümlünün cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresinin belirlenmesi gerektiği vurgulanarak, Türk Medenî Kanunu'nun 411. maddesine göre, vesayet işlerinde yetkinin küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine ait olduğu açıklanmıştır. Aynı kanunun 19/1. maddesine göre de yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir. Sonuç olarak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri Ve Cumhuriyet Başsavcılıkları Kuruluş, Görev Ve Yetkileri Hakkında Kanun'un 36/3. maddesi gereği yargı yerinin belirlendiği ifade edilmiştir.

20. Hukuk Dairesi 2018/4466 E. , 2018/6012 K.

"İçtihat Metni"

.......
Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada........ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir.
..........hükümlünün cezaevine girmeden önceki yerleşim yeri adresinin “........” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
...... hükümlünün cezaevine girmeden önceki yerleşim yeri adresinin “......” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. “Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”
Hükümlünün vasi atanması talep dilekçesinde cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresini “.......” olarak beyan ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın........çözümlenmesi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ........YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 27/09/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.