Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15418 Esas 2019/22215 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15418
Karar No: 2019/22215
Karar Tarihi: 03.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15418 Esas 2019/22215 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 2015 yılında kasten yaralama suçu işleyen sanık hakkında, daha önceki bir kararla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğini ancak denetim süresi içerisinde işlenen suçun zamanaşımı süresinin dolacağına karar verdi. Sanık ise cezanın ertelenmesi sebebiyle hak yoksunluğuna mahkum edilemeyeceğine dair bir itirazda bulundu. Mahkeme, sanığın itirazını kabul ederek, hükmün çıkartılacak paragrafının kaldırılması ile düzeltildi ve onaylandı. Kararda, suçun işlendiği tarih, zamanaşımı süresi ve belirlenen kanun maddeleri detaylı bir şekilde belirtilmedi. Suçun işlendiği tarihin 19.01.2015, zamanaşımı süresinin 2 yıl 11 ay 10 gün, belirlenen kanun maddelerinin ise TCK 86/2, 66/1-e, 66/2 ve 53/1 olduğu görülebilir.

3. Ceza Dairesi 2019/15418 E. , 2019/22215 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında 01.02.2012 tarihli karar ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın 09.02.2012 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içerisinde işlenen suçun suç tarihinin 19.01.2015 olduğu, zamanaşımı süresinin 2 yıl 11 ay 10 gün durduğu, durma süresi de gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen suç için; aynı sayılı yasanın TCK"nin 66/1-e, 66/2. maddelerine göre belirlenen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin 29.08.2022 tarihinde dolacağı anlaşıldığından tebliğnamenin, cezanın düşürülmesine yönelik düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/4. maddesi uyarınca TCK"nin 53/1. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmolunamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, sanık hakkındaki hükümden TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.