Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekili bonolar ile 3.9.2009 tarihli ödeme sözleşmesine dayanak borçlu hakkında kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile ilamsız icra takibi başlatmış olup takip talebinde sözleşme faiz oranı üzerinden faiz istemiştir. Borçlu sözleşme konusu Digitürk hizmetinden yararlanmadığı gerekçesi ile borca ve faize icra mahkemesinde itiraz etmiştir. Anılan sözleşmenin muacceliyet şartı başlıklı maddesinde ve ödeme planı içeriğinden takibe konu bonoların sözleşme tarihinde her bir taksit miktarı kadar alındığı, taksit ödeme tarihlerinin  bono vadeleri olarak düzenlendiği, takip talebi ve alacaklı vekilinin 8.4.2011 tarihli icra mahkemesine verdiği dilekçe içeriğine göre takip konusu bonoların sözleşme gereğince sözleşmenin teminatı olarak alındığı anlaşılmaktadır. Bu durumda bono İİK.nun 688/2.maddesinde öngörülen şekilde kayıtsız şartsız muayyen bir bedeli ödeme vaadini taşımadığı anlaşıldığından alacağın varlığı yargılamayı zorunlu  kılmaktadır. Mahkemece itirazın kabulü yerine sadece işlemiş faizin kısmen iptaline karar  karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 14.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.