Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/410 Esas 2020/207 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/410
Karar No: 2020/207
Karar Tarihi: 02.06.2020

Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/410 Esas 2020/207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tefecilik yapmak suçundan dolayı sanığa 2 yıl 1 ay hapis, 100 TL adli para cezası ve hak yoksunluğu cezası verdi. Sanığın müdafii ise koşullu salıverilme talebinde bulundu ancak talebi reddedildi. Verilen hüküm ile ilgili olarak yapılan temyiz itirazları reddedildi ve karar onandı. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 241/1, 43/1, 62/1, 52/2. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak verdiği iptal kararı infaz aşamasında nazara alınması gerektiği belirtildi.

9. Ceza Dairesi 2020/410 E. , 2020/207 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapmak
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43/1, 62/1, 52/2, 2 yıl 1 ay hapis ve 100 TL adli para cezası, hak yoksunluğu

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tayin olunan cezanın miktarına göre koşulları bulunmadığından sanık müdafiin duruşma isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin duruşmasız olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Hükümden sonra yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 14.maddesi ile TCK"nın 241/1. Maddesinde yapılan değişikliklerin öngörülen ceza süresi, miktarı ve artırım oranı bakımından sanık aleyhine olduğunun anlaşılması karşısında bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.