5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/8683 Karar No: 2014/1381 Karar Tarihi: 13.02.2014
Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/8683 Esas 2014/1381 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Denizli 6. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında, sanık hakkında TCK'nın 43/1 maddesi yerine 61/1 maddesi uygulanarak ceza belirlenmesi, süreklilik ve meslek haline getirme şartının aranmaması ve Maliye Hazinesi lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gibi hatalı uygulamalar nedeniyle kararın temyiz edilerek bozulmasına karar verildi. Kanun maddelerine bakıldığında ise TCK'nın 61/1 ve 3/1 maddeleri ile birlikte 5237 sayılı TCK'nın 1. fıkrasının yedi bendi göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir.
5. Ceza Dairesi 2013/8683 E. , 2014/1381 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 5 - 2013/117634 MAHKEMESİ : Denizli 6. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 25/10/2011 NUMARASI : 2009/933 Esas, 2011/270 Karar SUÇ : Tefecilik
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi; Sanıktan faiz karşılığı ödünç para aldığı iddia edilen şikayetçi R.. K.."un tefecilik suçunun mağduru olduğu anlaşılmakla, katılma ve kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün 31/10/2011 havale tarihli dilekçe ile vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, mahkemenin hukuki değerden yoksun nitelikteki katılan sıfatının iptaline ilişkin kararının 5271 sayılı CMK"nın 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince kaldırılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, olayın oluş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın suçu sürdürmedeki ısrarlı tutumu göz önüne alınarak temel cezaların hak ve nesafete uygun bir şekilde belirlenmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK"nın 3/1. maddesindeki orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde takdirde hataya düşülüp sanık hakkındaki cezanın alt sınırdan belirlenmesi, 01/06/2005 tarihinden sonra işlenen suçlarda TCK"nın 241. maddesindeki açık düzenlemeye göre süreklilik ve meslek haline getirme şartının aranmaması karşısında, katılana değişik tarihlerde borç para vermek suretiyle eylemini zincirleme şekilde gerçekleştirmiş olan sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, Kendisini vekille temsil ettiren Maliye Hazinesi lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi, Kanuna aykırı, sanık müdafii, katılan Hazine vekili ile katılan Rıza vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.