Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) İşin niteliği bakımından temyiz tetkikatının duruşmalı olarak yapılmasına HUMK’nun 438. ve İİK’ nun 366. maddeleri hükümleri müsait bulunmadığından bu yoldaki isteğin reddi oybirliğiyle kararlaştırıldıktan sonra işin esası incelendi;
. 2-) Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlunun icra mahkemesine başvurusu, İİK. 71/2.maddesine dayalı olarak borcun, takibin kesinleşmesinden sonraki dönemde zamanaşımına uğradığına ilişkindir.
Somut olayda, alacaklı tarafından kredi sözleşmesinden kaynaklanan borç nedeni ile genel haciz yolu ile icra takibine başlandığı, borçluya örnek 49 nolu ödeme emrinin 09.12. 1999 tarihinde tebliğ edildiği ve itiraz edilmeksizin takibin kesinleştiği anlaşılmıştır. Bu durumda kredi sözleşmesine dayalı olarak genel haciz yolu ile başlatılan ve kesinleşen takipte, İİK.nun 39. maddesi gereğince takibin kesinleşmesinden sonraki dönemde işleyecek zamanaşımı süresi BK. nun 125. maddesıne göre 10 yıldır. Takip dosyasında alacaklı tarafça borçluya ilişkin olarak 13.01.2000, 28.07.2000, 07.01.2004 ve 03.11.2010 tarihlerinde icra takip işlemleri yapılmış olup, bu işlemler ile, kesilen zamanaşımı süresi yeniden işlemeye başlayacağından takipte 10 yıllık zamanaşımı süresinin dolmadığı anlaşılmaktadır. O halde mahkemece borçlunun zamanaşımı şikayetinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile itirazın kabulü yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
Kabule göre de; takibin kesinleşmesinden sonraki döneme ilişkin zamanaşımı şikayeti ile ilgili olarak mahkemece, İİK.nun 71/son maddesi göndermesi ile aynı Kanun"nun 33/a maddesi gereğince icranın geri bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, takibin iptali yönünde hüküm kurulması da doğru değildir.
SONUÇ  : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 13.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.