Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12960 Esas 2018/4438 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12960
Karar No: 2018/4438
Karar Tarihi: 10.05.2018

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12960 Esas 2018/4438 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mühür bozma suçundan verilen hükmün temyiz edilmesi üzerine, elektrik hırsızlığı suçunun karşılıksız yararlanma suçuna dönüştüğü ve bu suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle beraat hükmü kurulduğu ve bu hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşıldı. Sanığın mühür bozma suçuna verilen hükme yönelik süresinde yaptığı temyizi ile sınırlı inceleme yapıldı. Sanığa yüklenen mühür bozma suçu, asli dava zamanaşımının, mahkumiyet hükmünün verildiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldı. Bu nedenle hüküm, BOZULDU. Sanık hakkında açılan kamu davası, gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle düştü. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi, ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/12960 E. , 2018/4438 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında mühür bozma suçundan verilen 08.04.2010 tarih 2009/219 Esas, 2010/170 Karar sayılı ilk mahkumiyet hükmünün sanık tarafından yasal sürede temyiz edildiği, ancak aynı kararla elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükmün Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 30/07/2012 tarihli yazısı ile 6352 sayılı Yasanın geçici 2/1-2 maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi için iadesi üzerine, aynı mahkeme tarafından 31.12.2012 tarih ve 2012/178 Esas, 2012/211 Karar sayılı hüküm ile hırsızlık suçunun karşılıksız yararlanma suçuna dönüştüğü ve bu suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle beraat hükmü kurulduğu ve bu hükmün temyiz edilmeksizin 01.04.2013 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından; sanığın 08.04.2010 tarihli mühür bozma suçundan verilen hükme yönelik süresinde yaptığı temyizi ile sınırlı inceleme yapılmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen "mühür bozma" suçunun üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde yazılı asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan, mahkumiyet hükmünün verildiği 08.04.2010 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1 yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 10.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.