Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14813 Esas 2019/22172 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14813
Karar No: 2019/22172
Karar Tarihi: 03.12.2019

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14813 Esas 2019/22172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, kasten yaralama suçlamasıyla sanığın mahkumiyeti yönündedir. Ancak, mahkeme raporun geçici olduğu gerekçesiyle yeterli araştırma yapmadan hüküm vermiştir. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikteki bir suça karıştığı ve hüküm giydiği de kararda belirtilmiştir. Ancak, mahkeme sanığın hükümlenmesinde ertelemeye karar verilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86. ve 87. maddeleri, kasten yaralama suçuna ilişkin unsurları belirlemektedir. Ayrıca, 51/1-a maddesi, hüküm giyen sanıkların ertelenmesine engel olan suçların ve cezaların listesini vermektedir. 58/6-7 maddeleri, tekerrüre esas niteliğindeki hükümlerle ilgili infaz rejimini düzenlemektedir. 53/1 ve 53/4 maddeleri, hapis cezasının ertelenmesi hakkındaki düzenlemeleri içermektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/14813 E. , 2019/22172 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Mağdurda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Turgutlu Devlet Hastanesi tarafından tanzim olunan ve mahkeme tarafından hükme esas alındığı anlaşılan 19.06.2015 tarihli raporun geçici rapor olduğu anlaşılmakla, mağdurun tüm tedavi evrakları, raporları, film ve grafileri ile birlikte en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevkedilerek meydana gelen yaralanmaya ilişkin 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerindeki tüm unsurları kapsayacak şekilde kesin raporu aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas nitelikteki Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.12.2012 tarihinde kesinleşen, 07.04.2014 tarihinde infaz edilen, 02.03.2010 tarih, 2009/628 Esas - 2010/141 Karar sayılı ilamı ile kasıtlı suçtan 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası bulunması nedeniyle sanık hakkında erteleme hükümlerinin uygulanamayacağı anlaşılmakla, ilgili ilamın 5237 sayılı TCK’nin 51/1-a maddesi gereğince ertelemeye engel olduğu gözetilmeden, sanık hakkında hükmedilen cezanın ertelenmesine karar verilmesi,
3)Sanığın adli sicil kaydında bulunan Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.12.2012 tarihinde kesinleşen, 07.04.2014 tarihinde infaz edilen, 02.03.2010 tarih, 2009/628 Esas - 2010/141 Karar sayılı ilamı ile verilen 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasının tekerrüre esas olduğu gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 58/6-7 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4)Kabule göre; kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/4. maddesine aykırı olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 03.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.