Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6989 Esas 2020/4605 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6989
Karar No: 2020/4605
Karar Tarihi: 15.09.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6989 Esas 2020/4605 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir taksirle yaralama davasında sanık mahkum edilmiştir. Sanık müdafii tarafından temyiz edilen hüküm incelenmiştir. Kararda, adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanun'un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. Ayrıca kararda, 04.12.2015 tarihinde sanık aleyhine doğrudan hükmedilen 1500 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin kabul edilmediği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 89/1, 62, 52/2-4. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 50 ve 52. maddeleri, 765 sayılı TCK, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gösterilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/6989 E. , 2020/4605 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ile 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL dahil) adli para cezalarının 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; 04.12.2015 tarihinde taksirle yaralama suçundan sanık aleyhine doğrudan hükmedilen 1500 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE, 15.09.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.