13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5856 Karar No: 2019/17180 Karar Tarihi: 27.11.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5856 Esas 2019/17180 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen 2000-TL adli para cezasına ilişkin hükmün temyizi mümkün değildir. Hırsızlık suçuna ilişkin hükümde ise, sanığın yakalandığı sırada eyleminin 5237 Sayılı TCK'nın 142/2-h maddesi kapsamında kaldığı ancak hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık ...'nın temyiz itirazı yerinde görülmüş ve hüküm BOZULMUŞTUR. 6217 Sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 Sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, doğrudan verilen 3000-TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümlerinin kesin olduğunu belirtmektedir. 5320 Sayılı kanunun 8/1 maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanık ...'nın temyiz itirazları reddedilmiştir. 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunması sağlanmıştır.
13. Ceza Dairesi 2019/5856 E. , 2019/17180 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; 14.04.2011 tarihinden yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 Sayılı Kanun’un 26.maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2.madde uyarınca doğrudan verilen 3000-TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen 2000-TL adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317.maddesi gereğince sanık ...’nın temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın katılana ait park halindeki aracın camını kırarak hırsızlık yapmak istediği sırada yakalandığının anlaşılması karşısında suç tarihine göre sanığın eyleminin 5237 Sayılı TCK"nın 142/2-h maddesi kapsamında kalmasına rağmen sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 27.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.