6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/9824 Esas 2017/119 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9824
Karar No: 2017/119
Karar Tarihi: 10.01.2017

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/9824 Esas 2017/119 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık müdafii eski hale getirme talebiyle ilgili kararın sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği iddiasıyla talepte bulunmuştur. Mahkeme eski hale getirme talebini kabul etmiş ancak talebin kabulüne dair ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilmiştir. Kararda sanık yokluğunda verilen kararın duruşmada beyan edildiği adrese tebliğe çıkartıldığı ancak çıkartılan tebligatın tanınmadığından bahisle iade edildiği, bunun üzerine kararın sanığın MERNİS adresine Tebligat Kanunun 21. maddesinin 2. fıkrasına uygun olarak tebliğ edildiği belirtilmiştir. Sanık müdafii yasal süresi geçtikten sonra eski hale getirme talebiyle vaki temyiz istemi yapmıştır. Kararın gerekçesi yasal kanun maddeleriyle açıklanmamıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu
- CMK.nun 42/1. maddesi: Karar verme yetkisinin Yargıtay’a ait olduğunu belirtir
- Tebligat Kanunu’nun 21. maddesi, 2.fıkrası: Tebliğ edilemeyen evrakların MERNİS adresine tebliğ edilebileceğini açıklar.
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi: Uygulanacak kanun maddeleri hakkında bilgi verir.
- 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi: Temyiz talebi reddedilebilir.

8. Ceza Dairesi 2016/9824 E. , 2017/119 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık müdafiinin, sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği iddiasıyla eski hale getirme talebinde bulunduğu, mahkemece 14.06.2016 tarihinde eski hale getirme talebinin kabulü ile eski hale getirme dilekçesinin süre tutum dilekçesi olarak kabulüne dair ek karar verildiği anlaşılmakla, sanık müdafinin, eski hale getirme talebi hususunda karar verme yetkisinin CMK.nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemenin eski hale getirme talebinin kabulüne dair 14.06.2016 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;

Sanığın yokluğunda verilen kararın duruşmada beyan ettiği adrese tebliğe çıkartıldığı ancak çıkartılan tebligatın tanınmadığından bahisle iade edildiği, bunun üzerine kararın sanığın MERNİS adresine Tebligat Kanunun 21. maddesinin 2. fıkrasına uygun olarak tebliğ edildiği anlaşılmakla, sanık müdafinin yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 08.06.2016 günlü eski hale getirme talebi ile vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 10.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.