Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı ve cinsel taciz suçlarından yapılan yargılama sonucunda çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine dair Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.12.2011 gün ve 2009/303 Esas, 2011/413 Karar sayılı hükmün sanık müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 18.11.2015 gün ve 2013/10689 Esas, 2015/10756 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 11.04.2016 gün ve 2016/58 Esas, 2016/126 Karar sayılı ilamın sanık müdafilerince temyiz edilmesinin ardından Yargıtay Kanununun 15. maddesi gereğince direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunda inceleme sırası bekleyen dosyanın 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderildiği anlaşılmakla yapılan incelemede, bozma ilamı sonrasında mahkemece verilen 11.04.2016 tarihli ikinci hükümde bozma kararına direnildiği belirtilmiş ise de anılan hükümde bozma ilamında bahsedilen hususları karşılayacak şekilde yeni gerekçeler de gösterilmesi karşısında mahkeme kararının direnme olmayıp eylemli uyma niteliği taşıdığı anlaşılmakla gereği düşünüldü:
TCK"nın 105. maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçu ile TCK"nın 103/1. maddesinde düzenlenen cinsel istismar suçunun ayrı suçlar olmaları nedeniyle teselsül etmeyeceği, mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma, iddianame içeriği ile tüm dosya kapsamına göre sanığın bir süre yanında çalışan mağdurenin kalçasına dokunması eyleminin çocuğun basit cinsel istismarı suçunu, bunun dışında değişik tarihlerde mağdureye servise çıktıklarında araçta cinsellikle ilgili sorular sormak, cep telefonundan porno film göstermeye çalışmak şeklindeki eylemlerinin ise zincirleme şekilde cinsel taciz suçunu oluşturduğu, bu nedenle sanığa TCK"nın 105. maddesinin uygulanmasıyla ilgili aynı Kanunun 43. maddesinin uygulanması ihtimaline binaen ek savunma hakkı verildikten sonra iddianamede sanığın mağdureye bir kez dokunduğunun belirtilmesi de dikkate alınarak TCK"nın 105/1, 43 ve 103/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, anılan eylemler çocuğun basit cinsel istismarı suçu kapsamında değerlendirilip suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek zincirleme şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.