Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15253 Esas 2019/22156 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15253
Karar No: 2019/22156
Karar Tarihi: 03.12.2019

Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15253 Esas 2019/22156 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davanın sonucunda sanık basit yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, temyizde mahkemenin sanığın adli sicil kaydını yanlış değerlendirdiği ve yargıtay kararlarının dikkate alınmadığı gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Temyiz sebepleri doğrultusunda yapılan incelemede, sanığın tekerrüre esas alınması gereken bir adli sicil kaydına sahip olmadığı, taraflar arasındaki tartışmada kimin haksız hareketinin olduğunun kesin olarak belirlenemediği ve bazı TCK maddelerinin Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edildiği ortaya çıkmıştır. Bu sebeplerle mahkeme kararı bozulmuş ve yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 58/3, 86/2-3-a, 29 ve 53. maddeleri bu kararda yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/15253 E. , 2019/22156 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın tekerrüre esas alınan Eskişehir 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 28.03.2013 tarih ve 2012/979 Esas - 2013/298 Karar sayılı ilamıyla, 5237 sayılı TCK"nin 86/2-3-a maddelerine istinaden doğrudan hükmedilen 3.000 TL adli para cezasının karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas ilam olmadığı gözetilmeden, sanık hakkında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gerekçesi ile TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçilip tekerrür hükümlerinin uygulanması,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/10/2002 tarihli ve E.2002/4 - 238 - K.2002/367 sayılı kararı uyarınca, taraflar arasında çıkan tartışmada, dosya kapsamındaki delillerden tartışmaya hangi tarafın haksız hareketinin sebebiyet verdiğinin kesin olarak belirlenememesi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün asgari oranda uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışmasız bırakılması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.