Yargıtay - Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7527 Esas 2020/4594 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7527
Karar No: 2020/4594
Karar Tarihi: 15.09.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7527 Esas 2020/4594 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir inşaat firması müteahhidi ve ustabaşı olan sanıklar hakkında, sigortasız çalışan bir işçinin taksirle yaralanması suçuyla açılan davada, katılan tarafından şikayetçi olmaması nedeniyle düşme kararı verilmiş olmasına rağmen, sanık ... hakkındaki kararın temyiz talebinin reddedildiğini, ancak sanık ... hakkındaki kararın mahkemece yanlış verildiği gerekçesiyle bozulduğunu açıklıyor. Kararda, şikayete bağlı olan taksirle yaralama suçunun bilinçli taksirle işlenmesi halinde şikayet aranmaması gerektiği hatırlatılırken, bu durumda katılanın beyanının yeterli olacağı belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: TCK'nın 73/4 maddesi (Taksirle Yaralama Suçu), CMK'nın 223/8 maddesi (Düşme Hükmü), 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 89/5 maddesi (Taksirle Yaralama Suçunun Şikayet Bağlılığı), 1412 sayılı CMUK'un 317 ve 321 maddeleri (Temyiz ve Bozma Kararı).

12. Ceza Dairesi 2019/7527 E. , 2020/4594 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 73/4, CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince düşme

Taksirle yaralama suçundan sanıklar hakkında açılan kamu davasının şikayet yokluğu nedeniyle düşmesine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."in müteahhidi olduğu, sanık ..."in ise ustabaşı olarak görevli olduğu bina inşaatında sigortasız çalışan katılanın, inşaatın ikinci katında kalıp çaktığı sırada dengesini kaybedip aşağı düşmesi neticesinde organ işlevinni sürekli zayıflaması niteliğinde yaralandığı olayda,
A-Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/5. maddesinde yer alan, "Taksirle yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlıdır. Ancak, birinci fıkra kapsamına giren yaralama hariç, suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde şikâyet aranmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, katılanın kaza sonrası kollukta alınan 19/03/2013 tarihli ifadesinde sadece sanık ... hakkında şikayetçi olduğunu beyan ettiği, ancak sanık ... hakkında herhangi bir şikayette bulunmadığı, yargılama sırasında 17/02/2014 tarihli celsede ise her iki sanık hakkında şikayetçi olup katılma talebinde bulunması üzerine verilen katılma kararı sanık ... açısından süresinde yapılmayan şikayet yönünden usulsüz olup bu sıfatla hükmü temyiz hakkı da bulunmadığından 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca katılanın temyiz isteminin REDDİNE;
B-Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Katılanın meydana gelen kaza neticesinde yaralanması açısından, 19/03/2013 tarihli kolluk ifadesinde süresi içinde sanık ... hakkında şikayetçi olduğunu beyan ettiği, yargılama sırasında 17/02/2014 tarihli celsede de sanık hakkında şikayetçi olup katılma talebinde bulunması üzerine katılma talebinin kabul edildiği anlaşılmakla, yargılamaya devam edilmesi gerekirken, katılanın somut bir şikayetinin olmadığı gerekçesiyle CMK"nın 223/8. maddesi ve TCK"nın 73/4. maddeleri uyarınca davanın düşmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.