Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/14178 Esas 2020/13914 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14178
Karar No: 2020/13914
Karar Tarihi: 27.10.2020

Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/14178 Esas 2020/13914 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın silahla tehdit suçu işlediği ve mahkum olduğu belirtilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek karar incelendiğinde, sanığın suçu işlediği ve kanıtların eksiksiz bir şekilde sunulduğu sonucuna varılmıştır. Ancak, kararda belirtilen iki hukuk maddesi uyarınca kararın bozulmasına karar verilmiştir. Bunlardan ilki, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen bir hak yoksunluğu hükmüdür ve ikincisi, belirlenen denetim süresinin mahkum olunan ceza süresinden az olamamasıdır. Bu nedenlerle kararın düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
1. Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-b maddesi (hak yoksunluğu uygulanmasına ilişkin hüküm)
2. Türk Ceza Kanunu'nun 51/3. maddesi (denetim süresinin belirlenmesine ilişkin hüküm)

4. Ceza Dairesi 2016/14178 E. , 2020/13914 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak;
1)TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
2)Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca belirlenen denetim süresinin mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılıklar, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının; tebliğnameye uygun olarak, “TCK"nın 51. maddesinin 3. fıkrasında öngörülen hüküm gereği denetim süresinin ertelenen hapis cezasından az olamayacağı da gözetilerek hükme, hapis cezası ertelenen sanık hakkında “1 yıl 8 ay” denetim süresi belirlenmesine” ibaresinin eklenmesi ve “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” karardan çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Yasaya uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.