Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/13 Esas 2019/16496 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Hakaret suçunun seçenekli ceza içermesi karşısında, hangi hukuksal gerekçelerle hapis cezasının tercih edildiğinin Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde hükmün gerekçesinde gösterilmemesi,
2) TCK"nın 3/1. maddesinde açıklanan "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" ilkesine uyulmadan ve aynı Kanunun 61. maddesindeki ölçütlere ne surette uyulduğu yönünde yeterli kanuni gerekçe gösterilmeden, sanık hakkındaki temel özgürlüğü bağlayıcı cezanın alt sınırdan, orantısız biçimde uzaklaşılmak suretiyle belirlenmesi,
3) Sanığın aşamalardaki savunmalarında katılandan satın aldığı arabanın satış işlemleri sonrasında pert kaydı bulunduğunu öğrenmesi üzerine katılanla iletişim kurmak istemesine rağmen katılanın kendisi ile görüşmek istememesi nedeniyle şikayete konu notu bıraktığına dair beyanları karşısında; olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
4) Yargılama sürecindeki davranışları olumlu değerlendirilerek hakkında takdiri indirim uygulanan ve ertelemeye engel oluşturabilecek kasıtlı bir suçtan üç aydan fazla hapis cezasını gerektirir mahkumiyetinin bulunmadığı anlaşılan sanığın, arşiv kaydında yer alan ilam yönünden silinme koşullarının oluşup oluşmadığının belirlenmesi ve sonucuna göre CMK"nın 231 ve TCK’nın 50, 51. maddelerinin uygulanma koşulları usulüne uygun olarak tartışılıp değerlendirilmeden, “adli sicil kaydından anlaşılan sabıkalı kişiliği, bir daha suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde olumlu kanaat hasıl etmediğinden sanık hakkında TCK 50, 51 ve şartları oluşmadığından CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” biçimindeki kanuni ve dosya içeriğiyle uyumlu olmayan gerekçeyle TCK’nın 50, 51. maddeleri ile CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
5) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin, 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık Esmer Yılmaz’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.