MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile değişik TCK"nın 142/2-b maddesinde öngörülen hapis cezasının alt sınırının 5 yıl olduğu gözetilmeden 3 yıl hapis cezasına hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan İstanbul Anadolu 39. Asliye Ceza Mahkemesince verilmiş 17/12/2014 karar tarihli, 2013/2012 esas, 2014/619 karar sayılı ilamı hakkında Yargıtay 13. Ceza Dairesince 11/09/2018 karar tarihli, 2017/607 esas, 2018/11280 karar sayılı ilamı uyarınca Düşme kararı verildiği ve bu nedenle tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığa ait adli sicil kaydındaki TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca verilmiş 3 yıl hapis cezasını içeren Kadıköy 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/09/2007 tarihli ve 2006/353 esas, 2007/445 karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu ve bu mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasından tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün çıkartılmasına, ”Kadıköy 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/09/2007 tarihli ve 2006/353 esas, 2007/445 karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen 3 yıl hapis cezasını içeren ilamın tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK"nın 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına; ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesine göre koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, yanılgılı uygulama sonucu hükümde gösterilen İstanbul Anadolu 39. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/12/2014 karar tarihli, 2013/2012 esas, 2014/619 karar sayılı ilamıyla TCK"nın 142/1-b maddesi gereğince hırsızlık suçundan tayin olunan 10 ay hapis cezası nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağına” karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.