Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1)İşin niteliği bakımından temyiz tetkikatının duruşmalı olarak yapılmasına HUMK’nun 438. ve İİK’ nun 366. maddeleri hükümleri müsait bulunmadığından bu yoldaki isteğin reddi oybirliğiyle kararlaştırıldıktan sonra işin esası incelendi;

2)Alacaklı tarafından başlatılan genel haciz yoluyla takipte, borçlunun süresinde borca itirazı üzerine alacaklının itirazın kaldırılması istemi ile icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece, alacağın İİK.nun 68/1.maddesinde belirtilen nitelikte bir belgeye dayanmadığı, dolayısıyla alacağın tahsil edilip edilmeyeceğinin yargılamayı gerektirdiği gerekçesi ile istemin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Dosyanın incelenmesinde; alacaklının, İskenderun İcra Müdürlüğünde, borçlunun tanık olarak kollukta vermiş olduğu ifadesine dayalı genel haciz yoluyla takip yaptığı, borçlunun ödeme emri tebliğinden itibaren süresinde yetkiye ve borca itiraz ettiği, alacaklının yetki itirazını kabul etmesi ile dosyanın Ilgın İcra Müdürlüğüne gönderildiği, Ilgın İcra Müdürlüğünce çıkarılan ödeme emrinin tebliğinden sonra, borçlunun yeniden borca itirazı üzerine adı geçen icra müdürlüğünce takibin durdurulmasına karar verildiği görülmektedir.
İcra takibine dayanak yapılan bilgi alma tutanağının, İİK.nun 68/1.maddesinde yazılı belgelerden olmadığı tartışmasızdır. Ancak, borçlu, İskenderun İcra Müdürlüğüne sunduğu itiraz dilekçesinde, borç doğuran hukuki ilişkiye karşı çıkmayıp, itirazını sadece ödeme olgusuna dayandırdığına göre, Ilgın İcra Müdürlüğüne sunulan itiraz dilekçesinde ödeme olgusuna dayanmamış olsa da, ilk dilekçesindeki ödeme itirazı borçluyu bağlayacağından, artık itirazın kaldırılması isteminin icra mahkemesince incelenmesi sırasında, alacaklının dayandığı belgenin İİK.nun 68/1.maddesinde belirtilen belgelerden olup olmadığı üzerinde durulmasına gerek yoktur. Çünkü, anılan maddede yazılı belgelerle ispatlanacak olan hukuki ilişki ve borç olup, bu husus da kabul edildiğine göre ayrıca ispatına gerek bulunmamaktadır. HGK.nun 01/12/1985 tarih ve 1984/12-257 E.-984 K.sayılı kararında da yukarıdaki ilke kabul edilmiştir.
O halde, mahkemece borçlunun ödeme itirazı incelenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sonuca gidilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 09.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.