Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8277 Esas 2018/4388 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8277
Karar No: 2018/4388
Karar Tarihi: 09.05.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8277 Esas 2018/4388 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak, sahte fatura düzenleme suçunda maddi konunun fatura olduğunu belirten Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi irdelenmemiş ve suç konusu faturaların dosyada bulunmaması nedeniyle eksik araştırma ve inceleme sonucu hüküm kurulmuştur. Ayrıca, aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınmamıştır. Bu nedenlerle, karar bozulmuş ve sanığın kazanılmış hakkı saklı tutulmuştur.
Vergi Usul Kanunu 213. madde - Fatura düzenlenmesi
- Faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğu belirtilmektedir.
Vergi Usul Kanunu 227. madde - Fatura niteliğindeki belgeler
- Kullanılan fatura niteliğindeki belgelerin zorunlu bilgileri taşıması gerektiği belirtilmektedir.
TCK 43. madde - Hata sonucu birden fazla suç işlenmesi
- Birden fazla suç işlendiğinde daha ağır ceza verilmemesi ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtilmektedir.
TCK 53. madde - Zincirleme suç hükümleri
- Anayasa Mahkemesi kararı ile bazı hükümleri iptal edilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/8277 E. , 2018/4388 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinin 1. fıkrasında, faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğunun belirtilmesi, aynı Kanunun 227. maddesinin 3. fıkrasında ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak, kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır."" hükmünün yer alması; suç konusu faturaların dosya içinde bulunmadığının ve getirtilip duruşmada incelenmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın 2006, 2007 ve 2008 takvim yıllarında düzenlendiği iddia olunan faturalardan, her takvim yılına ait kanaat oluşturacak sayıdaki asıllarının veya onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesi ve 213 sayılı Kanunun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
2- Kabule göre de;
a)Aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 09.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.