MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 02.12.2013 gününde verilen dilekçe ile komşuluk hukukuna dayalı elatmanın önlenmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 14.01.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, komşuluk hukukuna aykırı davranışın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı; 162 ada 141 parsel sayılı taşınmazına komşu 162 ada 139 parsel sayılı taşınmaz maliki davalının, kendisinin evinin arka duvarını kendi ahırının dördüncü duvarı olarak kullandığını, hayvanların idrar ve gübresinin arka duvarından evin içine sızdığını, nem, rutubet, ağır koku oluşturduğunu, davalının, 162 ada 141 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan evinin arka duvarına dayadığı ahırın çatısının kaldırılması suretiyle tecavüzünün önlenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin dava konusu taşınmaza herhangi bir müdahalesinin bulunmadığını davacının kötüniyetli olarak kendisinin müvekkilinin taşınmazına müdahalesinin bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Türk Medeni Kanununun 683. maddesi; “Bir şeye malik olan kimse, hukuk düzeninin sınırları içerisinde o şey üzerinde dilediği gibi kullanma, yararlanma ve tasarrufta bulunma yetkisine sahiptir” hükmü ile malikin mülkiyet hakkını hukuksal sınırlar içinde kullanabileceğini düzenlemiştir.
Anılan kanunun taşınmaz mülkiyet hakkının kısıtlamalarını düzenleyen “komşu hakkı” bölümünde “kullanım biçimi” başlığı altında yer alan 737. maddesi; “Herkes, taşınmaz mülkiyetinden doğan yetkilerini kullanırken ve özellikle işletme faaliyetini sürdürürken, komşularını olumsuz şekilde etkileyecek taşkınlıktan kaçınmakla yükümlüdür. Özellikle; taşınmazın durumuna, niteliğine ve yerel âdete göre komşular arasında hoş görülebilecek dereceyi aşan duman, buğu, kurum, toz, koku çıkartarak, gürültü ve sarsıntı yaparak rahatsızlık vermek yasaktır. Yerel âdete uygun ve kaçınılmaz taşkınlıklardan doğan denkleştirmeye ilişkin haklar saklıdır” hükmü ile de malike, mülkün kullanılmasında komşuya zarar verecek taşkınlıklardan sakınma ödevi yükleyerek, yasal kısıtlamalardan birisini düzenlemiştir.
Taşkınlıktan amaç ise, komşuluğun olağan hoşgörü sınırlarını aşan ve komşunun kendisi ve ailesi ile taşınmazı zararına aşırı derecede etkili olabilecek iş ve eylemlerdir. Bu eylemlerin saptanmasında, taşınmazın bulunduğu yerin kullanma amacının, niteliğinin, konuya ilişkin düzenlemelerin ve yasal boşluk bulunması halinde mahalli örf ve adetlerin göz önünde tutulması gereklidir. Bu tür uyuşmazlıkların çözümünde hâkim, gerek zararı saptama, gerekse zararı giderici önlemleri bulma yönünden her somut olayın özelliğini gözetmek, tarafların yarar zarar dengelerini değerlendirmek durumundadır.
Komşuluk hukukunun öngördüğü sınırları aşan kullanım halinin saptanması halinde ise, mahkemece kurulacak hükümde zararlı davranışın giderim şeklinin ve taraf yükümlülüklerinin açıkça gösterilmesi zorunludur.
Bu ilkeler ışığında somut olaya gelince; Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ise de; davacı; 162 ada 141 parsel sayılı taşınmazına komşu 162 ada 139 parsel sayılı taşınmaz maliki davalının kendisinin evinin arka duvarını kendi ahırının dördüncü duvarı olarak kullandığını, hayvanların idrar ve gübresinin arka duvarından evin içine sızdığını, nem, rutubet, ağır koku oluşturduğunu, davalının, 162 ada 141 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan evinin arka duvarına dayadığı ahırın çatısının kaldırılması suretiyle tecavüzünün önlenmesini istemekle; tecavüzünün önlenmesi yanında ahırdan kaynaklanan, koku, idrar ve gübre sızıntısı, sinek ve böceklerden dolayı komşuluk hukukuna bağlı olarak elatmanın önlenmesini talep etmektedir, ancak yapılan keşifte ve alınan bilirkişi raporlarında, davacının bu iddialarına yönelik bir araştırma ve inceleme ve değerlendirme yapılmamış ve bilirkişilerce yeterli bir rapor ibraz edilmemiştir; yapılan keşiften sonra alınan fen bilirkişi ve inşaat bilirkişi raporunda davacının parselindeki evin saçaklarının davalının taşınmazına tecavüzlü olduğu 141 parsel sayılı taşınmazda bulunan evde yapılan incelemede 139 parsel sayılı taşınmazdan kaynaklı bir sıkıntı görülmediğinin belirtildiği anlaşılmaktadır bilirkişi raporu denetime elverişsiz ve bilimsellikten uzaktır.
Yapılması gereken iş, yerinde mahalli bilirkişi mümkün ise çevre mühendisi bulunamazsa çevre sağlığı uzmanı bilirkişininde bulunduğu bilirkişiler marifetiyle yeniden keşif yapılarak, davalının, davacının evinin duvarının davalı tarafından ahır duvarı olarak kullanılıp kullanılmadığı, tarafların yaşadıkları ortamlarda dikkate alınarak, su sızıntısı koku ve böceklerin komşuluk hukukuna göre tahammül sınırının üzerinde olup olmadığı, tespit edilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken; eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiş hükmün bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.