Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/3902 Esas 2018/4746 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/01/2017 tarihli, 2016/320 E.-2017/13 K. sayılı ilamı ile verilen hükümlere yönelik istinaf başvurusu neticesinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 10/07/2017 tarihli, 2017/311-610 E.K. sayılı ilamı ile verilen;
TCK"nin 82/1-e, 35/2, 62, 53. ve CMK"nin 283. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası.


Sanık ... hakkında; çocuk olan mağdur ...’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının istinaf başvurusunda bulunduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından dosya incelendiğinde, sanık ... hakkında çocuk olan mağdur ...’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan açılan kamu davasında, 6284 sayılı Kanunun 2/1-d ve 20/2. maddeleri uyarınca Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının bu suçun zarar göreni olduğu, bu sıfatının gereği olarak CMK"nin 233. ve 234. maddeleri gereğince kovuşturma evresinde ilk derece makemesince duruşmanın devamı sırasında 18/01/2017 tarihinde tebligat yapıldığı halde, 19/01/2017 tarihinde yapılan karar duruşmasına katılmadığı dolayısıyla ilk derece mahkemesince katılan sıfatı almadığı ve istinafa hakkı bulunmadığından istinaf talebinin, CMK"nin 279/1b maddesi gereğince reddine karar verildiği, red kararına da itiraz üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 04/05/2017 tarih, 2017/17 Değişik iş sayılı kararı ile itirazının reddedildiği, daha sonra Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının süresinde temyiz talebinde bulunduğu anlaşıldığından daha önceki süreçlerde katılma iradesi göstermeyen ve katılan sıfatı bulunmayan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının temyiz talebinin REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık hakkında; kurulan mahkumiyet hükmünün, sanık müdafii tarafından yasal süre içerisinde temyiz edildiği, daha sonra sanığın, cezaevinden gönderdiği 02/08/2017 tarihli dilekçesi ile hükmün onanmasını talep ettiği, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/02/2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı Kararı uyarınca, "cezanın onanması" talebinin temyiz isteminden vazgeçme niteliğinde olduğu ve hükmün re"sen temyize tabi olmadığı anlaşılmakla, CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.