Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/7639 Esas 2019/16485 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Tüm dosya kapsamına göre, olay günü sanığın, sevk ve idaresindeki aracın plakasının mühürsüz olması nedeniyle şüphe üzerine görevli polis memurları tarafından durdurularak arama yapılmak istenmesi ve katılanlara kimliğini vermemesi nedeniyle yaşanan tartışmada katılanlara yönelik hakarette bulunduğu ve katılanlar Buğrahan ile Murat’ı iteklediği biçiminde gelişen olayda; sanığın aşamalardaki savunmalarında atılı hakaret suçunu kabul etmemesi ve olayın tanıkları ..., ... ve...’ın katılanların iddialarını doğrular nitelikte anlatımlarının bulunmaması karşısında; Yerel Mahkemece tanık beyanlarına neden itibar edilmediğinin, hangi beyana ne şekilde üstünlük tanındığının açıklanmadan ve TCK"nın 265. maddesinde "görevi yaptırmamak için direnme" başlığıyla, seçenek hareketli ve amaçlı bir fiil olarak düzenlenen ve görevin yapılmasını önleme maksadıyla kamu görevlisine karşı gelinmesi eylemlerini cezalandıran suç tipinde; hareketin "cebir veya tehdit" şeklindeki icrai davranışlarla işlenebileceğinin öngörüldüğü ve belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağı göz önüne alındığında, sanığın iteklemek biçiminde mahkemece kabul edilen eyleminin direnme suçunun unsuru olan cebir boyutuna ulaşıp ulaşmadığının kanıtlara dayalı olarak Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde tartışılıp açıkça gösterilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkumiyet kararı verilmesi,
2) Kabule göre de;
a) Sanığın savunmalarında katılanlar tarafından iteklendiğine ve hakaret edildiğine ilişkin beyanlarının tanık anlatımları ile desteklendiğinin, 31/01/2014 tarihli adli muayene raporu ile de doğrulandığının anlaşılması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durularak, sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçu yönünden TCK"nın 29, hakaret suçu yönünden de aynı Kanunun 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin, 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.