11. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/13545 Karar No: 2018/4759 Karar Tarihi: 25.06.2018
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/13545 Esas 2018/4759 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, ortağın bilgi alma ve inceleme hakkının kullanılması talebinde bulundu. Ancak mahkeme, başvuruyu reddetti. Davacı vekili yasal süresi içinde temyiz etti, fakat mahkemece verilen karar kesin olduğundan temyizi kabil olmayan bir karar olarak değerlendirildi. Oysa, genel kurulun bilgi alma talebini engellemesi durumunda mahkemece verilecek karar ortağın bilgi alma ve incelenme hakkının tanınması, yani kabul kararından ibarettir. Madde metninde kesinlik hali, davanın kabulüne ilişkin verilen kararlar için söz konusudur. Yazıda bahsedilen kanun maddesi 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 614/2-3 maddeleridir.
11. Hukuk Dairesi 2016/13545 E. , 2018/4759 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/01/2015 gün ve 2015/68-2015/83 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü: Dava, 6012 sayılı TTK"nın 614. maddesine dayanan ortağın bilgi alma ve inceleme hakkının kullanılması hususunda izin verilmesi istemine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Mahkemece verilen karar davacı vekili tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmiş ise de TTK"nın 614/3 maddesi uyarınca mahkemece verilen kararın kesin olması nedeniyle temyizi kabil bir karar değildir. HUMK 432/4 madde ve fıkrası ile 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyizi kabil olmayan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceği öngörüldüğünden, davacı vekilinin HUMK 432/4"üncü maddesi uyarınca, temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin hüküm tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 432/4"üncü maddesi uyarınca REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 25/06/2018 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Dava, Limited Şirkette ortağın bilgi alma ve inceleme talebinin genel kurul tarafından reddi üzerine mahkemece izin verilmesi istemine ilişkindir. 6102 sayılı TTK 614/2 maddesinde "ortağın elde ettiği bilgileri şirketin zararına olacak şekilde kullanması tehlikesi varsa, müdürlerin bilgi alınmasını ve incelemeyi gerekli ölçüde engelleyebileceği, bu konuda ortağın başvurusu üzerine genel kurulca karar verileceği", Yasa"nın 614/3 maddesinde de "genel kurulun bilgi alınmasını ve incelemeyi haksız yere engellemesi durumunda ortağın istemi üzerine mahkemece bu hususta karar verileceği ve mahkeme kararının kesin olduğu" düzenlenmiştir. Madde metninde açıkça ifade edildiği üzere, genel kurulun bilgi alınmasını ve incelemeyi haksız yere engellemesi durumunda mahkemeye başvurulabileceği öngörülmüş olup, genel kurulun haksız engellemesi halinde mahkemece verilecek karar, ortağın bilgi alma ve inceleme hakkının tanınması, davanın kabulü kararıdır. Maddede öngörülen kesinlik hali, davanın kabulüne ilişkin verilen kararlar için söz konusudur. Yoksa, davanın reddine ilişkin kararlar içinde kesinlikten söz edilmesi T.C. Anayasası"nın 36. maddesinde ifade edilen adil yargılanma ve hukuki güvenlik hakkının ihlali sonucunu doğurabilecektir. Somut uyuşmazlıkta, yerel mahkemece davanın reddine karar verildiğinden, verilen karar niteliği itibari ile temyizi kabil bir karardır. Açıklanan nedenle, yerel mahkeme kararının esasının incelenerek sonucuna göre Dairece karar ittihaz olunması gerekirken yazılı şekilde temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesine ilişkin çoğunluk görüşüne karşıyız.