Esas No: 2021/11225
Karar No: 2022/1163
Karar Tarihi: 14.02.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/11225 Esas 2022/1163 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan beraat etmesi kararı verildi. Mağdur vekilinin bu karara yönelik temyiz talebi reddedildi. Ancak sanık hakkında isnat edilen tehdit suçunun zamanaşımı sebebiyle hüküm bozuldu ve kamu davası düştü. Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın davaya katılma talebi reddedildi ve kanun yolu mukayemesinde de bu hakkı bulunmadığı belirtildi. Kararda, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-c.2 ve 66/1-e maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 317, 321 ve 322/1 maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 223/8 maddesi açıklandı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, tehdit
HÜKÜM : Beraat
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilenler hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılan mağdur vekilinin beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdur vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Katılan mağdur vekilinin tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığa isnat edilen tehdit suçunun 5237 sayılı TCK'nın 106/1-c.2 maddesinde düzenlenip, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e. maddesinde belirtilen 8 yıllık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve hakkında beraat kararı verilen sanığın mahkeme sorgusunun yapıldığı 22.11.2012 ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında müsnet suçtan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 14.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
