Genel güvenliği tehlike sokacak şekilde kasten silahla - ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/22909 Esas 2020/11227 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/22909
Karar No: 2020/11227
Karar Tarihi: 10.03.2020

Genel güvenliği tehlike sokacak şekilde kasten silahla - ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/22909 Esas 2020/11227 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdur ile tartıştıktan sonra av tüfeği ile havaya ateş etmesi sonucunda genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan mahkum edildi. Ancak, sanığın adli sicil kaydında sabıkası bulunmaması ve tutum/davranışları göz önünde bulundurulmadan hükmün açıklanması geri bırakılması ve hapis cezasının ertelenmesi maddeleri uygulanmamıştır. Karar, bu nedenle yasaya aykırı bulunarak bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK.nın 106/2-a maddesi (silahla tehdit suçu), 5237 sayılı TCK.nın 51. maddesi (pişmanlık hükmü), CMK.nın 231. maddesi (hükmün açıklanmasının geri bırakılması).

8. Ceza Dairesi 2017/22909 E. , 2020/11227 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliği tehlike sokacak şekilde kasten silahla, ateş etme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın, mağdur ile tartıştıktan sonra av tüfeği ile 3-4 kez havaya ateş etmesi şeklinde gerçekleşen eylemin, TCK.nın 106/2-a maddesinde düzenlenen silahla tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre ise;
2- Adli sicil kaydında sabıkası bulunmayan sanık hakkında CMK.nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden ve 5237 sayılı TCK.nın 51. maddesinde de ""suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması"" halinde hapis cezasının ertelenebileceği hükmünün düzenlenmiş olması karşısında; yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile 5237 sayılı TCK.nın 51. ve CMK"nın 231. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321 ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı bakımından kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 10.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.