Bölge Adliye
Mahkemesi : Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

Dava, maluliyet tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, iş kazasına dayalı sürekli iş göremezlik oranının belirlenmesi istemine ilişkin olup İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurularının esastan reddine dair verilen kararın temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM
Davacı, iş kazasına dayalı sürekli iş göremezlik oranının belirlenmesine karar verilmesini istemiştir.
II-CEVAP
Davalı Kurum vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, kuruma başvuru dahi yapılmadan dava açıldığını belirterek davanın hukuki yarar yokluğundan reddini istemiştir.
III-MAHKEME KARARI
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
İlk derece mahkemesi, tüm dosya kapsamı gereğince; davacı ...’ın 11/11/1994 tarihinde ... plakalı damperli kamyon ile yüklü olarak mıcır yığınlarının üzerine çıktığı, burada yükünü boşaltmak amacıyla geri geri yanaşırken mıcır yığınlarının kayması neticesinde kamyonun takla atması sonucu yaralandığı, bu yaralanma nedeniyle İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin 08/03/2006 tarih ve 2443 sayılı raporu ile Sosyal Sigorta Sağlık Hizmetleri çerçevesinde çalışma gücünün en az 2/3’ünü kaybetmediğine karar verilmesi nedeniyle davacıya Kurum tarafından malullük aylığı bağlanmadığı, bunun üzerine davacı vekili tarafından 506 sayılı Yasanın 53. maddesi gereğince maluliyet oranının tespiti için İzmir 7. İş Mahkemesine dava açıldığı, 2010/14 Esasa kayden yapılan yargılama sonucunda Adli Tıp 3. İhtisas Kurulunun 15/02/2008 tarih ve 961 sayılı kararı ile E cetveline göre % 61 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağının mütalaa edildiği, verilen kararın onanarak kesinleştiği, davacı vekili tarafından ayrıca malullük aylığı bağlanması talebiyle İzmir 2. İş Mahkemesine dava açıldığı, 2012/187 Esas (Eski Esas 2007/228) sırasına kaydı yapılan davada davacı vekiline maluliyet oranının 01/03/2016 tarihli 6. celsenin 1 nolu ara kararı ile dosyanın İstanbul Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu’na gönderilerek 11/11/1994 tarihindeki iş kazası sonucu kaza tarihinde ve devamında davacının maluliyet oranının tespitinin istenildiği, İstanbul Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Dairesi’nin 29/08/2016 tarih ve 16970 sayılı kararı ile davacının E cetveline göre %27 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağının mütalaa edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne dair hüküm kurulmuştur.
B-BAM KARARI
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi, ilk derece mahkemesi kararını usul ve esas açısından yasaya uygun bularak istinaf istemlerinin yerinde olmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar vermiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davacı vekili temyiz dilekçesinde; maluliyet oranının tespiti ile ilgili olarak açılan İzmir 7.İş Mahkemesi"nin E.2010/14 sayılı dosyasında Adli Tıp urumu 3. İhtisas Kurulu"nca davacının meslekte kazanma gücünden kaybetme oranının %61,0 olarak belirlendiği halde eldeki davada %27 maluliyet oranı belirlenmesi nedeniyle istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararın kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının düzeltilerek onanmasını ya da bozulmasını talep etmiştir.
Davalı Kurum vekili temyiz dilekçesinde; dosyanın Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu"na gönderilmeden hüküm tesis edildiğini, kesin hüküm nedeniyle davanın reddi gerektiğini, bu sebepler ve resen tespit edilecek hukuka aykırılıklar sebebiyle kararın bozulmasını talep etmiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
Dosya kapsamı incelendiğinde, davanın kabulü ile %27 oranında meslekte kazanma gücünü kaybetmiş sayılacağının tespitine dair karar verilmiş ise de söz konusu hüküm eksik araştırmaya dayalıdır.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 19 ve devamı maddeleri olup, anılan Yasanın 19. maddesinin 1. fıkrasında “Geçici iş göremezlik hali sonunda Kuruma ait veya Kurumun sevk edeceği sağlık tesisleri sağlık kurulları tarafından verilecek raporlarda belirtilen arızalarına göre, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücünün en az % 10 azalmış bulunduğu Kurumca tesbit edilen sigortalı, sürekli iş göremezlik gelirine hak kazanır.” hükmüne, 26. maddenin 1. fıkrasında da “İş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya işçilerin sağlığını koruma ve işgüvenliği ile ilgili mevzuat hükümlerine aykırı hareketi veyahut suç sayılabilir bir hareketi sonucu olmuşsa, Kurumca sigortalıya veya haksahibi kimselerine yapılan veya ileride yapılması gerekli bulunan her türlü giderlerin tutarları ile gelir bağlanırsa bu gelirlerinin 22"nci maddede belirtilen tarifeye göre hesaplanacak sermaye değerleri toplamı (…)(2) Kurumca işverene ödettirilir.” hükmüne yer verilmiştir.
Davaya konu somut olayda, eldeki dava, dava dışı işveren yanında 11.11.1994 tarihinde gerçekleşen iş kazası sonucu iş kazasına dayalı kısa vadeli sigorta kollarından sürekli iş göremezlik oranının belirlenmesi istemine ilişkin olup Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu"nun 29.08.2016 tarihli raporu ile davacının sürekli işgöremezlik oranının %27 olarak belirlendiği ve mahkemece bu rapora dayalı olarak hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır. Bu tip davalarda öncelikle sigortalının kazalanmasına sebebiyet veren olayın iş kazası olduğunun belirlenmesi gerekir. İş kazasının kabulü yönünde kurum veya Mahkeme kararı yoksa, sürekli iş göremezlik derecesinin tespitinde davacının hukuki yararı bulunmamaktadır. Mahkemece yapılması gereken iş; varsa kurum müfettiş raporunun celbi ile olayın iş kazası olduğunun kabul edilip edilmediğinin davalı kurumdan sorulması; kurum kabulü yoksa davacının talebi halinde usulünce verilecek mehille işveren hasım gösterilerek iş kazasının tespiti için dava açmak üzere süre verilmesi ile açılacak dava sonucuna göre karar verilmesi olup eksik araştırma sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması isabetsizdir.
Mahkemenin, yukarıda açıklanan esaslar doğrultusunda araştırma yaparak elde edilecek sonuca göre karar vermesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin istinaf başvurularının esastan reddine ilişkin kararının kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi kararının HMK’nın 373/1 maddesi gereği kaldırılarak temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 21/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.