Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/37271 Esas 2019/272 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 168/2, 62, 52/2-4, 53 ve 58 maddeleri uyarınca ayrı ayrı mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Sanık ..."ın katılanı arayarak bir arkadaşının evine icra geleceğini, LCD televizyonunu 400 TL"ye satacağını söylediği, daha sonra katılanın, sanık ... ve kendisini ... olarak tanıtan sanık ... ile buluştuğu, sanık ..."in "annem evde rahatsız ikimiz beraber eve girmeyelim, sen parayı ver ben televizyonu getireyim" diyerek katılandan 400 TL"yi alıp apartmana girdiği, katılanın sanık ... ile birlikte beklemeye başladığı, bir süre sonra da sanık ..."ın sigara almaya gidiyorum diyerek katılanın yanından ayrıldığı, böylelikle sanıkların 400 TL"yi alıp katılanı atlatmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia ve kabul olunan somut olayda,
Sanıkların ikrar içeren savunmaları, katılan beyanı, taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığına ilişkin uzlaştırma raporu ve tüm dosya kapsamı karşısında, sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 31.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.