20. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/3039 Karar No: 2018/5941 Karar Tarihi: 25.09.2018
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3039 Esas 2018/5941 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, bir site yönetiminde alınan avans bedelini ödemeyen davalıya yönelik olarak icra takibi başlatmıştır. Ancak, davalı itiraz etmiştir. Mahkeme davalının sadece yasal faizden sorumlu olması gerektiğine karar vermiştir. Ancak, bu nedenle yönetim planının bağlayıcılığı konusunda eksik araştırma yapıldığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, yönetim planının kat maliklerini bağlayan bir sözleşme hükmü olduğu ve ödemelerde gecikme halinde aylık %5 gecikme tazminatı ödenmesi gerektiği belirtilmiştir. (Kat Mülkiyeti Kanunu 28, 48 ve 49. Maddeleri).
20. Hukuk Dairesi 2017/3039 E. , 2018/5941 K.
"İçtihat Metni"
............
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı dava dilekçesi ile, davacı yönetimin 4856 konut, 32 iş yeri olmak üzere toplam 4888 bağımsız bölümden oluştuğunu, ...........tarafından inşa edildiğini, 2011 yılında konut teslimleri yapılmış olup, yönetim oluşumu da .........arafından hazırlanan ve tapu sicil müdürlüğüne tescil ettirilen yönetim planına göre şekillendiğini, ........almış olduğu konut alıcılarından aboneliklerin yapılması ve demirbaş alımı için daire başına 299,00 TL toplanmasına karar verildiğini, yönetim tarafından kararlaştırılan avans bedelini ödemeyen .......... 2013/7721 Esas sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, ancak ....... ödeme emrine itiraz ederek takibi durdurduğunu, davalının yapmış olduğu itirazın iptaline, takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece davalı ......Başkanlığının ............onutları 61473/2 Ada/Parselde bulunan B2-34 blokta 54 konut, 61473/2 ada/parselde bulunan B2-35 blokta 54 konut, 61474/2 ada/parselde bulunan CK -13 Blok 56 konut ve 61449/2 ada/parselde bulunan CK-10 blokta 16 adet konut olmak üzere toplam 180 adet bağımsız bölümün 19/12/2011 tarihli tapuda diğer davalı ........ satış tarihine kadar maliki olduğu ve tapu maliki olduğu tarihte doğan ve ödenmesi gereken ortak gider avans bedellerinden sorumlu bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile davalının 22. İcra Müdürlüğünün 2013/7721 Esas sayılı dosyasına yaptığı itirazın kısmen iptali ile 53.820,00 TL asıl alacak, 5.624,19 TL işlemiş faiz olmak üzere 59.444,19 TL üzerinden takibin devamına, asıl alacağı takip tarihinden itibaren %1,5 oranında gecikme faizi uygulanmasına, alacak likit ve muayyen olmadığından davacının icra inkar tazminatı talebinin reddine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Dosya içindeki bilgi ve belgelerle, tapu kayıtlarının incelenmesinde; davaya konu sitenin birden fazla parsel üzerinde kurulu olduğu ve Kat Mülkiyeti Kanununda değişiklik yapılmasına ilişkin 5711 sayılı Kanunun 22. maddesi ile Kat Mülkiyeti Kanununun 66. ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler uyarınca sitede henüz toplu yapı yönetimine geçilmediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle uyuşmazlıkta kat mülkiyeti hükümlerinin değil, genel hükümlerin uygulanması gerekmektedir. Ancak Kat Mülkiyeti Kanununun 28. maddesinde yönetim planının bütün kat maliklerini bağlayan bir sözleşme hükmünde olduğu düzenlenmiştir. Yönetim planının 48 ve 49. maddesinde ödemede geciktiği günler için aylık %5 gecikme tazminatının ödenmesi gerektiği düzenlenerek ortak gider borcunu ödemeyen kat maliklerinin gecikme tazminatından sorumlu olduğu belirtilmiştir. Uyuşmazlığın ......... çözümü için genel hükümlerin uygulanacak olması davalının sadece yasal faizden sorumlu tutulmasını gerektirmemektedir. Mahkemece anataşınmaza ait yönetim planının davalının maliki olduğu bağımsız bölümü kapsayıp kapsamadığı, ilgili yönetim planının davalı yahut bağımsız bölümün önceki malikleri tarafından bağlayıcılığı bulunup bulunmadığına ilişkin araştırma yapılarak yönetim planının davalı açısından uygulanabilir bulunması halinde öncelikle yönetim planı hükümlerine göre bir sonuca varılması gerekirken eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı olduğu şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 25/09/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.